Polina Pomosova (22) is een Russische Trainer4Life. In Rusland wordt de hiv- en aids-epidemie alleen maar erger. Zij droomt van een Rusland waar mensen begrijpen wat het betekent om hiv te hebben en waar ze niet discrimineren.
Vorig jaar concludeerde UNAIDS dat 2 miljoen mensen in Rusland besmet zijn met hiv. Polina kent niemand die dichtbij haar staat die besmet is: “Er rust echt een groot taboe op het onderwerp. Voor mijn vrienden en familie is het abormaal om het te bespreken. Alleen met mijn collega’s heb ik erover gepraat omdat we samen een test hebben gedaan.”
HIV speelde voor Polina geen rol in haar leven. Pas toen zij mensen ontmoette met hiv voelde zij dat het nodig was om in actie te komen. “Drie jaar geleden ging ik als vrijwilliger naar een weeshuis voor kinderen met hiv. Deze kinderen hebben mij zo erg geraakt.”
De kinderen voelen zich niet veilig
“Die kinderen waren zo wijs voor hun leeftijd. Ze begrepen dat ze ziek waren en accepteerden dit zelf, zonder enige hulp. Hulp die volwassenen normaal gesproken wel krijgen voor dit acceptatieproces. Het grootste probleem voor deze kinderen was dat ze zich niet veilig voelden. Ze vroegen aan mij: ‘Waarom vinden mensen mij niet leuk? Waarom willen ze niet mijn vriend zijn? Waarom zien ze me als een slachtoffer?’ Dit gaf mij het besef dat er een enorm kennisgebrek is in onze samenleving over dit issue.”
Tieners discrimineren meer
“Ik begon te werken voor Dance4Life en gaf workshops aan tieners. Dit werk past echt bij mij. Ik ben heel erg blij dat ik jongeren kan helpen, omdat ze vaak nog niet instaat zijn om zelf hulp te regelen. Hun verhalen raken me ook meer. Het is ongelofelijk hoe hard tieners zijn naar elkaar. Jongeren met hiv worden veel gediscrimineerd door leeftijdsgenoten.”
Polina’s footprint
Onderdeel van het internationale Dance4Life programma is de footprint. Deze oefening laat je nadenken over wat jij achterlaat op deze wereld. Polina werkt elke dag aan haar footprint: “Ik zie wat de problemen zijn in Rusland en met mijn werk voor Dance4Life probeer ik kleine veranderingen teweeg te brengen.”
“Er is hier veel sociale angst voor hiv, omdat mensen niet begrijpen wat het is en hoe het is om hiv te hebben. Als ze dat wel zouden begrijpen zou er niet zoveel gediscrimineerd worden. Mijn droom is om de angst weg te nemen, zodat we geen reden meer hebben om tegen hiv/aids te strijden.”
